Dzień Kubusia Puchatka zawsze przypada w dniu urodzin Alana Alexandra Milne. W tym roku autor tej ulubionej przez dzieci i kultowej dla dorosłych książki skończyłby 140 lat.

Kubuś Puchatek (ang. Winnie the Pooh) ukazał się w 1926 roku i już od prawie stu lat bawi i wzrusza kolejne pokolenia.

Bohaterami tego utworu są zwierzęta-zabawki, przyjaciele Krzysia. Wśród nich tytułowy Kubuś Puchatek, Prosiaczek, Królik, Mama Kangurzyca z Maleństwem, osioł Kłapouchy. Akcja utworu toczy się w fikcyjnym Stumilowym Lesie i to właśnie na jego obszarze przyjaciele przeżywają wiele fantastycznych przygód.

Książka stała się kanonem literatury dziecięcej dzięki świetnemu językowi. Wiele cytatów z Kubusia Puchatka weszło do języka komunikacji.

Oto kilka moich ulubionych fragmentów książki. A jakie są Wasze?

– A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? – spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. – Co wtedy?
– Nic wielkiego. – zapewnił go Puchatek. – Posiedzę tu sobie i na Ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika.

-Puchatku?

-Tak Prosiaczku?

-Nic – powiedział Prosiaczek biorąc Puchatka za łapkę – Chciałem się tylko upewnić, że jesteś.

To prawda….- mruknął Puchatek, spoglądając w lustro i klepiąc się po brzuszku. – Nie liczy się rozmiar. Liczy się puchatość!

Jeśli spadniesz na kogoś, nie wystarczy powiedzieć, że nie chciałeś. W końcu ten ktoś też wcale nie chciał, żebyś na niego spadał.

Czasami leżę w trawie i wcale mnie nie widać – mruknął Osiołek – i świat jest taki ładny. A potem przychodzi ktoś i pyta: „jak się dziś czujesz?” I zaraz okazuje się, że okropnie…

To bzykanie coś oznacza. Takie bzyczące bzykanie nie bzyka bez powodu. Jeżeli słyszę bzykanie, to znaczy, że ktoś bzyka

Myślenie nie jest łatwe, ale można się do niego przyzwyczaić.

Jest Biegun Południowy i jest chyba jeszcze Biegun Wschodni i Zachodni, choć ludzie nie lubią o nich mówić.

Ilustracja: Ernest Shepard