Josquin Desprez: Tant vous aime
Doulce Mémoire, Denis Raisin Dadre – direction
Ricercar 2022, TT: 64’17”
There is so much to discover on „Tant vous aime” that I am including it among the narrowest group of my favorite early music albums. This album is the jewel in the crown of Doulce Mémoire
W ubiegłym roku świat obchodził 500. rocznicę śmierci Josquina Despreza. Pojawiło się wtedy wiele znakomitych płyt. I kiedy wielbiciele muzyki dawnej myśleli, że artyści w następnych latach odpoczną od Dezpreza, wybuchła bomba. Album Tant vous aime ansamblu Doulce Mémoire to płyta, którą bez wahania postawiłem obok najlepszych albumów z muzyką dawną jakie znam.
Josquin od dawna uchodzi za wybitnego północnoeuropejskiego kompozytora, który przez pewien czas związanych był z Włochami. Ostatnie badania sugerują jednak, że spędził znacznie więcej czasu po swojej pierwotnej stronie Alp, niż początkowo sądzono. Ten nowy album Doulce Mémoire w dużej mierze eksploruje utwory właśnie z francuskich lat Josquina. Co więcej, Denis Raisin Dadre zrekonstruował brakujące wersety do kilku pieśni Josquina, w szczególności Tant vous aime. W innym przypadku połączył wiersz Une jeune fillette z Comment peult avoir joye.
W otwierającej album pieśni Si je perdoys mon amy / Par ung matin m’y levay (Straciłem przyjaciela, gdy wstałem pewnego ranka), Dadre zaczerpnął tekst z rękopisu Bayeux. Tutaj, podobnie jak na całym albumie, od pierwszych dźwięków oczarował mnie głos Clary Coutouly. Zaśpiewana przez nią z cudowną łagodnością pierwsza zwrotka prowadzi najpierw do duetu, a potem do brzmienia pełnego zespołu. Architektura kompozycji jest zachwycająca – zwinna, świadoma i bystra. Właściwie definiuje ona cały album – czarujący i porywający.
Na Tant vous aime jest tak wiele do odkrycia, że włączam go do najwęższego grona ulubionych albumów z muzyka dawną, jakie przez te wszystkie lata zgromadziłem. To również klejnot w koronie całego dorobku fonograficznego Doulce Mémoire.
Robert Majewski
Album można kupić tutaj albo tutaj.
Recenzje płyt i książek. Felietony. Blog o kulturze 