Zbigniew Szymonowicz urodził się 3 lutego 1922 roku we Lwowie, a zmarł w 1999 roku w Łodzi. Był laureatem 8. nagrody IV Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1949).
Grać na pianinie zaczął w wieku 4 lat. Przez lwowskich krytyków muzycznych był nazywany „cudownym dzieckiem”. Pierwszy koncert dał w wieku 8 lat, natomiast z towarzyszeniem orkiestry zagrał po raz pierwszy w wieku 14 lat.
Zbigniewa Szymonowicza wysoko ceniono za wybitne interpretacje utworów Chopina, którego dzieła posiadał w stałym repertuarze i w dużym wyborze, Bacha, Beethovena, Brahmsa, Ravela, Szymanowskiego, Prokofiewa, Szostakowicza i Chaczaturiana. Z czasem artysta zaczął ograniczać działalność estradową na rzecz pedagogiki i twórczości kompozytorskiej.
W 1956 r. otworzył klasę fortepianu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi, którą prowadził do śmierci. Był jurorem Konkursów Chopinowskich w roku 1970 i 1975.
Jako pianista pozostawił po sobie nagrania płytowe, zawierające interpretacje utworów Chopina oraz Koncertu fortepianowego Chaczaturiana.
Źródło: polmic.pl
Recenzje płyt i książek. Felietony. Blog o kulturze 
Nie znam osoby, ale moje granulacie za wszechstronną oraz ciekawą wiedzę. Ciekawostką dla mnie jest także, że zaraz po wojnie kiedy była bardzo parszywa komuna już odbywały się konkursy te. Jednocześnie muszę napisać, że pan Szymonowicz miał wielkie szczęście, bo udało mu się wojnę przeżyć. O takich ludziach Panie Dyrektorze powinni dzisiejszych głąbów po nauczaniu zdalnym w szkołach uczyć.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
P.S. Vangelis w wieku 4 lat już występował, a w wieku 6 już tworzył pierwsze kompozycje nie znając nut.
PolubieniePolubione przez 1 osoba