Tre donne belle (Italian Polyphonic Songs)
Alla Francesca (Vivabiancaluna Biffi, Brigitte Lesne, Christel Boirn)
Paraty 2023, TT: 49’54”

Even those accustomed to the music of Palestrina and Monteverdi will recognise the unique and exceptional style of these interpretations. One of the most important early music albums released this year. Don’t miss it.

Nie bez powodu album Tre donne belle zespołu Alla Francesca akurat dzisiaj został “Płytą tygodnia | Record of the Week”. Tworzące zespół Brigitte Lesne i Christel Boiron są również członkiniami Discantus Ensemble, który właśnie dzisiaj, tj. 19 maja 2023 roku, otworzy 29. Festiwal Muzyki Jednogłosowej w Płocku. 

Tre donne belle jest efektem współpracy z trzecią śpiewaczką, Vivabiancaluną Biffi. Sadząc po eseju dołączonym do nagrania, to właśnie ona w głównej mierze odpowiada za koncepcję tej płyty. 

Od momentu powstania na początku lat 90-tych Alla Francesca poświęciła się pieśniom i muzyce instrumentalnej końca XI wieku, trubadurom, truwerom, okresowi ars nova i polifonii renesansowej. 

Dziś zespół pogłębia swoje badania muzykologiczne na dwóch polach: sztuce poetyckiej truwerów i analizie wpływu interpretacji muzyki w średniowieczu na jej sposoby wykonywania w epokach późniejszych – szczególnie w renesansie i wczesnym baroku. Tre donne belle jest przykładem na tę drugą aktywność. 

Villanelle, canzonetty, madrygały i balletti, sygnowane przez wielkich kompozytorów renesansu, takich jak Costanzo Festa, Palestrina czy Monteverdi, stały się dla artystek sposobem na odwrócenie optyki, która dla wielu współczesnych muzyków polega na patrzeniu na muzykę dawną z perspektywy klasycystycznej, romantycznej a nawet współczesnej. Vivabiancaluną Biffi, Brigitte Lesne i Christel Boiron, wykonując te pieśni, opierają się na wiedzy o przeszłości, a nie wiedzy o nieistniejącej wówczas przyszłości. I właśnie takie spojrzenie proponują na tym albumie. 

Oczywiście historycznie poinformowana sztuka wykonawcza muzyki dawnej nie jest wynalazkiem artystek (choć trzeba przyznać, że Alla Francesca i Discantus to pionierki tego ruchu). Nie mniej, nawet osłuchani w muzyce Palestriny i Monteverdiego dostrzegą niepowtarzalny i wyjątkowy styl tych interpretacji. 

Jeśli dodać do tych pochwał świeżość, smak i mistrzowski styl wykonania oraz to, że każda z zarejestrowanych na tej płycie dwudziestu pieśni jest w istocie mini spektaklem teatralnym, to otrzymaliśmy od Alla Franceski jeden z najważniejszych albumów tego roku. Nie przegapcie go. 

Robert Majewski © 2023