Ludwig Erhardt był człowiekiem wielkiego formatu i legendą polskiego życia muzycznego, wybitnym autorem, erudytą, publicystą i krytykiem muzycznym. Przez blisko cztery dekady był redaktorem naczelnym „Ruchu Muzycznego”.

Autor monografii Johannesa Brahmsa (1967), Igora Strawińskiego (1978), Krzysztofa Pendereckiego (Spotkania z Krzysztofem Pendereckim 1975) oraz książek: Balety I. Strawińskiego (1962), Sztuka dźwięku (1980), zbiorów felietonów i artykułów Papierowe nosy (1970), Poniżej muzyki (1972).