Streichtrios aus Böhmen. Werke von Martinů, Pichl, Vanhal & Leistner-Mayer
Deutsches Streichtrio
TYXart 2022, TXA22168, TT: 64’06”

The Deutsches Streichtrio style is truly masterful. It is characterized by playing confidence and virtuosity, elegant articulation and perfect phrasing. An additional advantage that fans of early music will especially appreciate is the economical, almost baroque vibrato. The musicians used them in works by Vanhal and Pichl. In two contemporary compositions, the musicians created a tense, virtuosic and convincing interpretation.

Znakomite trio smyczkowe Deutsches Streichtrio powstało w 1972 roku. Przez pół wieku działalności wydali ponad 40 albumów. Dziś tworzy go trzech profesorów Akademii Muzycznej w Monachium: Ingolf Turban (skrzypce), Jürgen Weber (altówka) i Reiner Ginzel (wiolonczela). 

Pod koniec 2022 roku Deutsches Streichtrio opublikowało album z czterema triami smyczkowymi, które powstawały w różnych czasach, ale mają podobne geograficzne korzenie (kompozytorzy związani byli lub są terenami dzisiejszych Czech). W ten sposób otrzymujemy intrygujące połączenie wiedeńskiego klasycyzmu ze współczesnym modernizmem. 

Dwa nagrane na płycie tria to kompozycje Johanna Baptista Vanhala (1739-1813) i Václava Pichla (1740-1805). Noszą one cechy divertimenta i są bardzo przyjemne w odbiorze. To wysoce wyrafinowana muzyka, troszkę użytkowa, bo przeznaczona na mieszczańskie i arystokratyczne wieczory. Płytę uzupełniają kompozycje Bohuslava Martinů (1890-1959) i Rolanda Leistnera-Mayera (ur. 1945). 

Spośród czterech zgromadzonych na płycie utworów to właśnie trio Leistnera-Mayera najbardziej przykuło moją uwagę – i to nie tylko dlatego, że jest premierą fonograficzną. Chociaż Roland Leistner-Mayer kształcił się kompozytorsko u Haralda Genzmera w monachijskiej Musikhochschule, to w tym przypadku moje skojarzenia poszybowały raczej w kierunku Leosa Janáčka niż w stronę niemieckiej szkoły kompozytorskiej. Melancholijne, posępne, ale i bardzo dramatyczne fragmenty przeplatają się z lżejszymi, niejednokrotnie o tanecznej proweniencji. Kompozytor równie przekonująco formułuje swoje myśli zarówno w krótkich frazach jak i w dłuższych łukach melodycznych. Tworzy to ekscytującą opowieść, której zwroty akcji śledzi się z przyjemnością. 

Styl Deutsches Streichtrio jest prawdziwie mistrzowski. Cechuje go pewność i wirtuozeria, elegancka artykulacja i doskonałe frazowanie. Dodatkowym atutem, który szczególnie docenią wielbiciele muzyki dawnej, jest oszczędne, niemal barokowe wibrato. Muzycy zastosowali je w utworach Vanhala i Pichla. W dwóch współczesnych kompozycjach Deutsches Streichtrio stworzyli pełną napięcia, wirtuozowską i przekonującą interpretację. 

Robert Majewski © 2023

Płytę można kupić tutaj.