Janusz Strobel Paweł Pańta
Janusz Strobel – gitara, Paweł Pańta – kontrabas
Polskie Radio 2025, TT: 34’00”

Najnowszy album Janusza Strobla i Pawła Pańty, zatytułowany po prostu „Janusz Strobel Paweł Pańta”, który właśnie ujrzał światło dzienne, to przykład muzycznego minimalizmu, który w rękach mistrzów staje się pełnią. Dwóch artystów, dwa instrumenty i przestrzeń dźwiękowa, która rozpościera się znacznie szerzej, niż można by się spodziewać po kameralnym składzie.

Janusz Strobel — gitarzysta, kompozytor, aranżer, jedna z najważniejszych postaci polskiej gitary klasycznej w jazzie — od dekad pielęgnuje własny, rozpoznawalny styl. Jego subtelne połączenie brzmienia gitary klasycznej z jazzem, bossanovą i muzyką kameralną przyniosło mu status twórcy absolutnie wyjątkowego. W dorobku Strobla znajdziemy zarówno muzykę filmową i teatralną, jak i liczne utwory pisane na gitarę solo czy na gitarę z orkiestrą symfoniczną. Był członkiem legendarnego Duetu Gitar Klasycznych Alber – Strobel. Jego działalność kompozytorska, poza muzyką dla potrzeb filmu, teatru, to również piosenki do tekstów Magdy Czapinskiej, Jonasza Kofty, Jana Wołka, Wojciecha Młynarskiego. Strobel, to artysta, który od lat nie musi niczego udowadniać — a jednak każdy kolejny projekt dowodzi, że jego muzyczna wyobraźnia wciąż pozostaje świeża.

Drugim bohaterem albumu jest Paweł Pańta — kontrabasista i gitarzysta basowy, poruszający się swobodnie pomiędzy jazzem a muzyką klasyczną. Jego doświadczenie obejmuje współpracę z Gustav Mahler Jugendorchester pod batutą Claudio Abbado, koncerty z Philharmonie der Nationen oraz wieloletnią działalność w zespołach kameralnych, takich jak I Solisti di Varsavia czy Kwartet Smyczkowy Prima Vista. Pańta to również ceniony muzyk sesyjny, współpracujący z czołowymi polskimi i światowymi muzykami, m.in. Randym Breckerem, Mikem Sternem czy Gregorym Porterem. Od 2018 roku jako wykładowca – doktor habilitowany sztuk muzycznych Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodymi muzykami.

Już początek albumu odsłania jego główny walor: klarowność, elegancję i intymność brzmienia duetu. Gitara klasyczna i kontrabas tworzą relację partnerską, równorzędną, pełną wzajemnego wsłuchiwania się, subtelnych gestów i naturalnych zmian ról. Nie ma tu tradycyjnego podziału na solistę i akompaniatora. Jest za to rozmowa, płynna improwizacja i nieustanne poczucie, że muzyka rodzi się tu i teraz. Ta oszczędność środków jest zarazem siłą albumu – „wystarczy” wyobraźnia, wrażliwość i techniczna maestria, by zamknąć pełen muzyczny świat w dwóch instrumentach.

Na osobne podkreślenie zasługuje realizacja nagrania. Każdy detal jest tu słyszalny — od najdelikatniejszego muśnięcia struny po naturalny rezonans pudła. Nagranie sprawia wrażenie, jakby słuchacz siedział tuż obok muzyków w cichym pokoju. Ta bliskość ma niemal cielesny wymiar i wzmacnia poczucie intymnego obcowania ze sztuką.

Nie sposób całkowicie uniknąć skojarzeń z legendarnym albumem „Beyond the Missouri Sky” Charliego Hadena i Pata Metheny’ego (1997). Nie chodzi jednak o podobieństwo stylu czy próbę naśladowania, lecz o ten sam rodzaj muzycznej prawdy, skupienia i elegancji. Obie płyty można bez wahania postawić na półce opatrzonej etykietą: „Jazz najwyższej próby”.

Płytę „Janusz Strobel Paweł Pańta” polecam zdecydowanie.

Jacek Bulak © 2025

Albumu można posłuchać w serwisie Apple Music.