Richard Galliano, Paweł Korpeta, Michał Spisak, Józef Świder: Energico
Bartosz Głowacki – akordeon, Gabriala Graboń – skrzypce, Podkarpacka Orkiestra Kameralna, Elżbieta Przystasz – dyrygent
DUX Recording Producers 2023, DUX 1952, TT: 53’42”

Energia w muzyce niejedno ma imię. Czasem to furia, moc, szybkie tempo, duża głośność, ale bywa, że energia to również różnorodność barw, przenikanie się stylów, taneczny rytm, kontrasty dynamiczne i przeciwstawienie partii solowych całej orkiestrze.
Udowodnili to Bartosz Głowacki (akordeon), Gabriela Graboń (skrzypce) i Podkarpacka Orkiestra Kameralna pod batutą Elżbiety Przystasz.
Ich album zatytułowany Energico wypełniają dwie kompozycje z akordeonem w roli głównej (Opale concerto Richarda Galliana i Suita Józefa Świdra), jedna na orkiestrę smyczkową (Sinfonietta Pawła Korpety) i jedna na skrzypce solo z towarzyszeniem orkiestry (Andante i allegro Michała Spisaka). Kompozycja Spisaka dała skrzypaczce Gabrieli Gabroń możliwość zaprezentowania z bardzo dobrym skutkiem swojego talentu. Z kolei Koncert bandoneonowy Galliana i Suita Świdra to pokaz umiejętności wirtuozowskich i ogromnych pokładów liryzmu Bartosza Głowackiego.
Obojgu solistom dzielnie sekunduje Podkarpacka Orkiestra Kameralna. Ich grę charakteryzuje dbałość o niuanse, dobre frazowanie i umiejętności cieniowania dynamiki.
Robert Majewski © 2023, 2024

Zacząłem tego słuchać z ciekawości:
Utwór pierwszy po kilu sekundach zapisałem do ulubionych. Jest trudny, ale bardzo lubię akordeony w muzyce, więc bardzo zachwyca mnie melodia oraz jej brzmienie. Kojarzy mi się jednocześnie z muzyką klasyczną jak i również po trosze z folkową. W Twojej skali 4,5 gwiazdki.
Opale II również błyskawicznie polubiłem. Bardziej klasyka niż folk. Nostalgia chwytająca za serce, może smutek. Tak jakby ktoś wspominał życie swoje. 4 gwiazdki. Richardo Galliano zaznaczyłem do obserwowania.
Opale III Energia, żywioł, buzujące myśli, uczucia, pragnienia, może niespełnione miłosne pożądanie. Utwór przepiękny muzycznie, pełen wzruszających treści jakby akordeon jakąś historię opowiadał nam. Obłędny finał. 4,9 gwiazdki.
Simfonietta Lekkie przerażenie oraz lęk o to co może dalej w życiu przydarzyć się lub wspomnienia trudności, a nawet tragedii życiowych. 4 gwiazdki.
Takie moje wtrącenie, bo troszkę jakby podobne oraz bardzo ciekawe brzmienie mają. Osobiście polecam Tobie.
Andante . . . wracając do tematu. Przepiękny muzycznie utwór romantyczno liryczny oraz niesamowicie pobudzający zmysły w temacie co wydarzy się dalej. Cudownie we wszystkich utworach brzmią partie skrzypiec. Naprawdę obłędne to Andante jest. Powalające na kolana zakończenie – 5 gwiazdek.
Oczywiście w jakiś sposób swoje wszystkie przemyślenia piszę jako laik. Troszkę czasami jest mi żal, że tak mało znam wykonawców oraz tytułów utworów, bo pewnie częściej bym słuchał klasycznej muzyki. Wcześniej coś o folku wtrąciłem, ale tak naprawdę album jest moim skromnym zdaniem typowo klasyczny.
Suite I – IV krótko pisząc czarujące dźwiękiem są wszystkie części suity, które różnorakie emocje u mnie budzą aż po zachwyt. 5 gwiazdek o czym przeważył w IV ten niesamowity akordeonowy taniec. Tylko jak się pytam kto kondycyjnie ten taniec.
Mogę się mylić, ale moim zdaniem album jest nagrany w moim ukochanym stylu czyli nierzadko w każdym z kanałów słychać instrumenty tzn. czasami wszystkie razem, a czasami w lewym inne niż w prawym, co dla mnie bardzo fajne oraz ciekawe jest. Obecnie, a szczególnie w utworach pop lub disco ten dźwięk wiruje wokół kanałów, co czasami męczy moją chorą głowę. Jednak ostatnio słuchałem czegoś z zupełnie innej beczki, bo bardzo lubię zespół ten. Utwory były nagrane w 3D i były oszałamiająco cudowne
Dziękuję za pokazanie mi albumu ENERGICO 4,5 – gwiazdki.
Pozdrawiam Robercie 🥰😘🥰.
PolubieniePolubienie
O! Wysoko oceniłeś! Fajnie!
PolubieniePolubienie
Dzięki. Poprawiłem 🙂
PolubieniePolubienie