Johann Sebastian Bach: Partita A-minor (BWV 827), French Suites (BWV 813, 814 & 816)
Christian Zacharias – piano

Musikproduktion Dobringhaus und Grimm (MDG) 2023, MDG 940 2280-6, TT: 60’48”

Can you imagine a more beautiful interpretation than this?

Können Sie sich eine schönere Interpretation als diese vorstellen?

Christian Zacharias to pianista, który unika rozgłosu i rzadko pojawia się w centrum uwagi mediów, nawet branżowych. Mimo to jest bez wątpienia jednym z największych na świecie, zwłaszcza jeśli chodzi o interpretacje Bacha, Mozarta i Schumanna. 

Zacharias nie jest artystą, który hołduje oryginalności lub odmienności; jest raczej przedstawicielem bardzo klasycznego stylu, który dziś bywa źle widziany. Paradoksalnie, w świecie, w którym każdy chce grać oryginalnie, inaczej niż pozostali, wyróżniają się tacy pianiści jak Christian Zacharias. 

Przywiązanie do ponadczasowej tradycji słychać od pierwszych taktów Partity a-moll, która otwiera jego nową płytę poświęconą Bachowi. Zacharias na pierwszy plan wysuwa muzykę i jej twórcę, samemu stając skromnie w cieniu. 

Podczas któregoś z kolei odsłuchu tego albumu wstrząsnęła mną myśl, że ta muzyka jest tak doskonała, czysta i naturalna, że zapomina się o wykonawcy. A przecież nie gra jej odtwarzacz CD, tylko artysta. 

Christian Zacharias – mistrz subtelnej i eleganckiej gry na fortepianie – wybrał na tę płytę trzy Suity francuskie. Słuchając ich, można się zdumieć tym, co zawierają te pozornie „łatwe” utwory. Rygoryzm formy, wynikający z tanecznych rytmów, został genialnie przełożony na świetlistość i głębię tych kompozycji. 

Wybitna, a jednocześnie bardzo prosta gra Zachariasa osiąga nieprawdopodobną gęstość właśnie dzięki swojej prostocie i naturalności. Jesteśmy tutaj bardzo daleko od historycznie poinformowanej praktyki wykonawczej, ale jesteśmy bardzo blisko Bacha. 

Czy można sobie wyobrazić piękniejszą interpretację niż ta? U Zachariasa wszystko brzmi tak naturalni. Czyste i niewymuszone frazowanie oraz niezrównane brzmienie potężnego fortepianu koncertowego Steinway „Manfred Bürki” z 1901 roku czyni z tej płyty jedno z najlepszych nagrań Bachowskich jakie ostatnio słyszałem.

Płytę można kupić tutaj albo tutaj.

Robert Majewski © 2023