To coroczny moment, kiedy z grona książek, tym razem wydanych w Polsce w 2025 roku – kupionych, przeczytanych i opisanych przeze mnie na „moim” Facebooku – wybieram osobistą szczęśliwą trzynastkę „NAJ” w kategoriach „Polska” i „Zagranica”. Dziś „Zagranica”

KSIĄŻKA ROKU 2025 – ZAGRANICA

Josef Škvorecký „Tchórze” (Wydawnictwo Dowody, tłumaczenie Emilia Witwicka).

TRZYNASTKA „NAJ” 2025 – ZAGRANICA

Kolejność alfabetyczna.

– Sebastian Barry „Tak daleko od domu” (Wydawnictwo ArtRage, tłumaczenie Tomasz Gałązka).

– Sebastian Barry „Tymczasowy dżentelmen” (Wydawnictwo ArtRage, tłumaczenie Agnieszka Agu Walulik).

– Roberto Bolaño „Dzicy detektywi” (Państwowy Instytut Wydawniczy, tłumaczenie Tomasz Pindel i Nina Pluta).

– John Maxwell Coetzee „Nadzieja” (Wydawnictwo Znak, tłumaczenie Aga Zano).

– Georgi Gospodinow „Ogrodnik i śmierć” (Wydawnictwo Literackie, tłumaczenie Magdalena Magda Pytlak).

– Monika Helfer „Tatuś” (Wydawnictwo Filtry, tłumaczenie Arkadiusz Żychliński).

– Patrick Radden Keefe „Głowa węża. Przemytnicy z Chinatown i amerykański sen” (Wydawnictwo Czarne, tłumaczenie Jan Dzierzgowski).

– Benny Mer „Smocza. Biografia żydowskiej ulicy w Warszawie” (Wydawnictwo Czarne, tłumaczenie Piotr Pazinski).

– Tim O’Brien „To, co nieśli” (Wydawnictwo Czarne, tłumaczenie Tomasz Gałązka).

– Andrew Pettegree „Książka na wojnie. Czytanie w ogniu walki” (Wydawnictwo Smak Słowa, tłumaczenie Agnieszka Nowak-Młynikowska).

– Josef Škvorecký „Tchórze” (Wydawnictwo Dowody, tłumaczenie Emilia Witwicka).

– Tobias Wolff „Oto początek naszej historii” (Wydawnictwo Czarne, tłumaczenie Krzysztof Umiński).

– Serhij Żadan „Arabeski” (Wydawnictwo Czarne, tłumaczenie Michał Petryk).

Rafał Kowalski © 2025